انگشت چکشی (Mallet Finger) یکی از ناهنجاری های شایع پا است که می تواند باعث ناراحتی و محدودیت در حرکت شود. این عارضه معمولاً به دلیل عدم تعادل عضلانی یا استفاده از کفش‌های نامناسب ایجاد می شود و اغلب با درمان به موقع قابل مدیریت است. در این مقاله ، به تعریف انگشت چکشی ، علائم آن ، روش های پیشگیری ، عوارض عدم درمان و گزینه های درمانی موجود می پردازیم تا اطلاعات جامعی برای درک و مدیریت این مشکل به شما ارائه دهیم.
منظور از انگشت چکشی چیست؟
دکتر محمد ابراهیم طاهریان ، متخصص و جراح ارتوپد در تهران اشاره می کند که انگشت چکشی یا مالت فینگر (Mallet Finger) نوعی ناهنجاری مفصلی در انگشتان است که بیشتر در پاها بروز پیدا می کند و در آن مفصل انتهایی انگشت خم شده و شکل غیرعادی به خود می گیرد.
در این وضعیت ، تاندونی که وظیفه صاف نگه داشتن مفصل انتهایی انگشت را بر عهده دارد ، دچار آسیب یا پارگی می شود. این آسیب معمولاً در اثر ضربه مستقیم یا فشار ناگهانی به نوک انگشت به وجود می آید و باعث می شود انگشت به صورت دائمی در حالت خمیده باقی بماند.
این مشکل اغلب به دلیل عدم تعادل بین عضلات ، تاندون ها و رباط های پا ایجاد می شود که می‌تواند ناشی از پوشیدن کفش های تنگ ، فشار بیش از حد بر انگشتان یا بیماری های زمینه ای مانند آرتروز یا دیابت باشد. بهتر است بدانید انگشت چکشی در مراحل اولیه ممکن است انعطاف پذیر باشد و با درمان های غیرجراحی بهبود پیدا کند ، اما در موارد پیشرفته تر ممکن است سفت شده و نیاز به جراحی داشته باشد. این عارضه می تواند باعث درد ، التهاب و مشکل در راه رفتن شود و در صورت عدم درمان ، عوارض جدی تری به دنبال خواهد داشت.
جهت دریافت مشاوره از دکتر طاهریان فرم ذیل را پر کنید.
انگشت چکشی چه علائمی دارد؟
علائم مالت فینگر معمولاً به صورت تدریجی ظاهر می شوند و می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. گسترده ترین نشانه ها ، خمیدگی غیرطبیعی انگشت پا است که به شکل چکش یا قلاب دیده می شود. این خمیدگی ممکن است با درد در ناحیه مفصل آسیب دیده ، خصوصا هنگام پوشیدن کفش یا راه رفتن ، همراه باشد.
سایر علائم انگشت چکشی عبارتند از :
- قرمزی ، التهاب یا تورم در اطراف مفصل انگشت
- تشکیل پینه یا میخچه در نقاط تحت فشار (مانند بالای انگشت یا کف پا)
- دشواری در حرکت دادن انگشت آسیب دیده
- در موارد پیشرفته ، ممکن است فرد به دلیل تغییر شکل انگشت در پوشیدن کفش های معمولی دچار مشکل شود یا حتی هنگام راه رفتن احساس عدم تعادل کند.
چگونه از مالت فینگر (چکشی شدن انگشت) می توان پیشگیری کرد؟
خوشبختانه پیشگیری از این مشکل با رعایت برخی اقدامات ساده امکان پذیر است. در حقیقت این اقدامات به کاهش فشار بر انگشتان پا و حفظ سلامت ساختارهای پا کمک می کنند. در ادامه ، روش های پیشگیری از بروز عارضه انگشت چکشی را شرح خواهیم داد:
| انتخاب کفش مناسب : استفاده از کفش هایی با فضای کافی برای پنجه پا و پاشنه کوتاه می تواند از فشار غیرطبیعی بر انگشتان جلوگیری کند. کفش های تنگ یا نوک باریک می توانند انگشتان را فشرده کرده و خطر انگشت چکشی را افزایش دهند. |
| استفاده از کفی طبی : کفی های طبی که به طور خاص برای توزیع یکنواخت فشار در کف پا طراحی شده اند ، می توانند از تغییر شکل انگشتان جلوگیری کنند. این کفی ها برای افرادی که قوس پای غیرطبیعی دارند بسیار موثر است. |
| انجام تمرینات تقویتی پا : تمرینات ساده مانند کشش انگشتان یا تقویت عضلات کف پا می توانند تعادل عضلانی را بهبود بخشیده و از خمیدگی غیرطبیعی انگشتان جلوگیری کنند. این تمرینات باید تحت نظر متخصص ارتوپد انجام شوند. |
| اجتناب از ایستادن طولانی مدت : ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت با کفش های نامناسب می تواند فشار زیادی به انگشتان وارد کند. در عوض استراحت بعد از پیاده روی و تغییر وضعیت پا به کاهش این فشار کمک می کند. |
| مدیریت بیماری های زمینه ای : فراموش نکنید بیماری هایی مانند دیابت یا آرتروز می توانند خطر Mallet Finger را افزایش دهند. کنترل این بیماری ها با دارو و مراقبت های پزشکی منظم می تواند از بروز ناهنجاری های پا جلوگیری کند. |
عوارض عدم درمان انگشت چکشی
عدم درمان انگشت چکشی در پاها یا حتی انگشتان دست می تواند منجر به مشکلات جدی تر و کاهش کیفیت زندگی افراد شود. در ادامه ، برخی از عوارض احتمالی این عارضه ذکر شده است :
- درد مزمن پا : مالت فینگر درمان نشده می تواند باعث درد مداوم در ناحیه انگشتان یا کف پا شود. این درد ممکن است با فعالیت های روزمره مانند راه رفتن یا ایستادن تشدید شود.
- تشکیل میخچه و پینه : فشار مداوم بر انگشت خمیده می تواند منجر به تشکیل میخچه یا پینه در نقاط تحت فشار شود. این ضایعات پوستی دردناک بوده و ممکن است نیاز به درمان جداگانه داشته باشند.
- محدودیت در حرکت : پیشرفت ملت فینگر می تواند باعث سفتی مفصل شده و حرکت انگشت را محدود کند. این محدودیت می تواند راه رفتن یا پوشیدن کفش را دشوارتر کند.
- عفونت های پوستی : در برخی موارد میخچه ها یا زخم های ناشی از فشار ممکن است عفونی شوند ، خصوصا در بیماران دیابتی که مستعد زخم های پا هستند. این عفونت ها می توانند عوارض جدی به دنبال داشته باشند.
- تغییر شکل دائمی پا : این نکته را از یاد نبرید که بدون درمان ، ممکن است به حالت سفت و غیرقابل انعطاف تبدیل شود که اصلاح آن تنها با جراحی امکان پذیر است. این وضعیت می تواند ساختار کلی پا را تحت تأثیر قرار دهد.
