آشنایی با پزشک متخصص ارتوپد
ارتوپدی شاخه ای از رشته پزشکی است که بر درمان و مراقبت سیستم عضلانی – اسکلتی ؛ متشکل از عضلات ، استخوان ، مفاصل ، رباط ها و تاندون ها متمرکز است. پزشک متخصص این رشته ، متخصص ارتوپد (ارتوپدیست ) یا جراح استخوان و مفاصل که اصطلاحا به وی متخصص استخوان و مفاصل نیز اطلاق می گردد ؛ نامیده می شود.
ارتوپدیست ، پزشکی است که با بکارگیری متدهای غیرتهاجمی و تهاجمی ، اقدام به درمان تعداد کثیری از بیماری های اسکلتی – عضلانی و همچنین مشکلات سیستم حرکتی می نماید.
متخصص ارتوپدی ، در زمینه های زیر به درمان مشکلات سیستم اسکلتی – عضلانی می پردازد :
- تشخیص آسیب یا اختلال موجود
- درمان با دارو ، ورزش ، جراحی یا سایر گزینه ها
- توانبخشی با انجام تمرینات یا فیزیوتراپی برای بازگرداندن حرکت ، قدرت و عملکرد سیستم استخوانی – عضلانی
- پیشگیری از آسیب دیدگی یا کند کردن پیشرفت بیماری ، مبتنی بر برنامه های اطلاعاتی و درمانی
با توجه به موارد فوق می توان گفت که عمدتا افراد به دنبال مشکلات استخوانی و مفصلی و درد ناشی از آن ، آسیب دیدگی های ورزشی و ناتوانی های حرکتی به متخصص ارتوپد مراجعه می کنند.
متخصص ارتوپدی چه بیماری هایی را درمان می کند ؟
برخی از رایج ترین شرایط پزشکی که متخصص ارتوپد می تواند درمان کند در ذیل اشاره شده است :
- درد مفصل ناشی از آرتروز
- کمر درد
- شکستگی استخوان
- جراحت های بافت نرم ( عضله ، تاندون و رباط ) مانند رگ به رگ شدن یا درد در ناحیه کمر و زانو ، پارگی رباط زانو ، مچ و شانه و التهاب کیسه های مفصلی و زرد پی
- درد گردن که می تواند ناشی از برخی اختلالات اسکلتی عضلانی و بیماری ها مانند کشیدگی عضلات ، تصادفات و شکستگی ستون فقرات باشد و هر یک از بافت های گردن را درگیر کند.
- درد و مشکلات شانه ؛ مانند التهاب کیسه مفصلی یا بورسیت ، سندرم تونل کارپال یا مچ دست
بورس ، کیسه های کوچک پر از مایع بین مفاصل هستند که مانند بالشتکی در فضای بین استخوان ها ، تاندون ها و عضلات نزدیک به مفاصل قرار دارند.
این کیسه ها ، موجب حرکت نرم و روان مفاصل می شوند و بورسیت ، به دلیل استفاده بیش از حد مفاصل اتفاق می افتد.
لازم به ذکر است که سندرم مچ دست ؛ موجب درد ، بیحسی ، گزگزشدن و ضعف در دست و مچ می شود.
این بیماری زمانی اتفاق می افتد که فشار زیادی در عصب مدیان مچ دست وارد شود.
- آسیب های ورزشی ، فعالیت و استفاده بیش از حد از مفاصل ؛ مانند تاندینیت ، پارگی مینیسک و پارگی رباط صلیبی قدامی ( ACL )
تاندینیت ، به التهاب تاندون گفته می شود و به دلیل تحرک و استفاده بیش از حد یا جراحت تاندون ( برای مثال در حین ورزش ) رخ می دهد.
- مشکلات مادرزادی ؛ مانند پای پرانتزی و اسکولیوز
اسکولیوز ، انحنای غیرطبیعی ستون فقرات را گویند.
روش های تشخیص بیماری های ارتوپدی
متخصص ارتوپد به منظور تشخیص زمینه و علت بروز دردهای مزمن مفصلی و استخوانی و علائم ناشی از آن و به طور کلی تمامی بیماری های ارتوپدی ؛ در ابتدا بیمار را تحت معاینه فیزیکی قرار داده و به منظور تشخیص قطعی ، غالبا از روش های تصویربرداری استفاده می کند ؛ البته روش های دیگری نیز وجود دارد که متخصص ارتوپد می تواند به منظور تشخیص دقیق علت درد از آن ها نیز استفاده نماید که عبارتند از :
- سی تی اسکن
- ام آر آی
- اسکن استخوان
- پرتونگاری مفاصل
- تصویربرداری با اشعه ایکس
- دیسکوگرافی
در برخی موارد آر ای یا آزمایش خون نیز تجویز می گردد.
ناگفته نماند متخصص ارتوپد در این راستا ممکن است به آزمایش رفلکس های بدن نیز مبادرت نماید ، چرا که رفلکس های غیر طبیعی می توانند بیانگر آسیب عصبی باشند.
لازم به ذکر است که مراجعه زود هنگام به متخصص ارتوپد ، تشخیص به موقع و بکارگیری درمان مناسب ؛ می تواند تا حدود قابل توجهی از علائم بیماری کاسته و به بهبود وضعیت بیمار کمک شایانی نماید.
توجه داشته باشید بر اساس علت درد و علائم بیماری ؛ برنامه درمانی که متخصص ارتوپد ارائه می دهد در هر فردی متفاوت می باشد.
دکتر محمد ابراهیم طاهریان بهترین متخصص ارتوپد تهران و از برجسته ترین و بهترین جراحان استخوان و مفاصل استان تهران می باشند که با تکیه بر توانمندی بالقوه ای که در درمان بیماری های اسکلتی – عضلانی و نیز مشکلات سیستم حرکتی دارند ؛ در ارائه بهینه ترین برنامه درمانی به مراجعین خود جزو حاذق ترین پزشکان این حوزه به شمار می روند که به بهترین نحو ممکن ، رضایت بیماران خود را فراهم می سازند.
جراحی آندوسکوپی دیسک ، توسط دکتر محمدابراهیم طاهریان بهترین جراح ستون فقرات تهران
جراح ارتوپدی بر چه اساسی روش درمان مناسب را انتخاب می کند ؟
جراح ارتوپدی ، پزشکی است که در زمینه تشخیص صحیح بیماری های سیستم اسکلتی – عضلانی و درمان مناسب تخصص دارد.
جراح ارتوپدی ، پیش از هر چیز در ابتدا شرح حال بیماری یا نحوه آسیب دیدگی را بررسی می کند.
معاینه فیزیکی ، ممکن است با مطالعات تشخیصی مانند اشعه ایکس یا آزمایش خون همراه شود.
در نهایت جراح پس از معاینات بالینی بیمار و بررسی نتایج عکسبرداری و آزمایشات انجام شده ، بهترین برنامه درمانی را برای بهبود عملکرد اندام انتخاب می کند.
روش های درمان غیر جراحی
متخصص ارتوپد ، بسیاری از شرایط اسکلتی – عضلانی را بدون جراحی و با استفاده از دارو ، ورزش و سایر روش های درمانی توان بخشی ، و فیزیوتراپی درمان می کند.
در بیشتر بیماری های ارتوپدی و آسیب ها ، بیش از یک نوع روش درمانی وجود دارد.
متخصص ارتوپد ، در صورت لزوم و عدم پاسخ بیمار به درمان های غیر جراحی ، درمان جراحی را توصیه می کند.
جراحی های کم تهاجمی
جراحی فیوژن ستون فقرات : فیوژن یا همجوشی ستون فقرات در واقع ، جراحی اتصال دو یا چند مهره به یک ساختار واحد به منظور توقف حرکت بین دو استخوان و جلوگیری از کمردرد است.
در مواردی که فرد به دنبال کمر درد نمی تواند اعصاب ، رباط ها و عضلات اطراف را حرکت یا کشش دهد و داروها ، فیزیوتراپی و درمان غیر جراحی مانند تزریق استروئید به رفع کمردرد پاسخ نداده باشد ؛ از این روش جراحی استفاده می شود.
لازم به ذکر است که پزشکان فقط در صورتی این جراحی را توصیه می کنند که بدانند دقیقا چه عواملی باعث ایجاد این مشکل شده اند.
- جراحی دیسککتومی : این جراحی ، شامل برداشتن بخشی یا کل دیسک مهره ای است تا فشار بر ریشه عصب کاهش یابد.
جراحی دیسککتومی ، به منظور پیشگیری از تخریب فضای بین دیسک در طول ستون فقرات انجام می شود.
- جراحی آندوسکوپی : آندوسکوپی یک روش جراحی کم تهاجمی است که در ابتدا برای اهداف تشخیصی استفاده می شد ، اما اکنون در تمام جراحی ها برای کاهش زمان عمل استفاده می شود.
در این روش جراحی ، جراح با ایجاد یک برش کوچک و قراردادن آندوسکوپی متصل به دوربین خاص در داخل برش برای درمان فتق دیسک ، تنگی ستون فقرات، سندروم جراحی شکست خورده و برخی از بیماری های ستون فقرات اقدام می کند.
سخن پایانی
افزایش سن ؛ عوارضی اعم از ضعف مفاصل ، استخوان ها و ماهیچه ها را به دنبال دارد ؛ لذا بالا رفتن سن از عوامل تشدید کننده ابتلا به دردهای اسکلتی و مفصلی محسوب می گردد.
البته این بدان معنا نیست که نمی توان از بروز این اختلالات در سنین میانسالی پیشگیری نمود ؛ بلکه افراد می توانند با مراقبت از سلامت بدن خود ، اتخاذ الگوی زندگی مناسب و نیز انجام ورزش منظم و حرکات قدرتی و کششی ؛ از ریسک بروز آن تا حد چشمگیری بکاهند.
